-
1 incūsātiō
incūsātiō ōnis, f [incuso], a blaming, denunciation: vitiorum. -
2 vituperātiō
vituperātiō ōnis, f [vitupero], a blaming, censuring, blame, censure, vituperation: communi vituperatione reprehendere: in vituperationem venire: vituperationem vitare.—A cause of blame, blameworthiness, blameworthy conduct: istius vituperatio atque infamia: eam rem laudi tibi potius quam vituperationi fore.* * *blame; censure; unfavorable criticism -
3 causabundus
causabunda, causabundum ADJblaming, censuring, accusing, reproaching, condemning; finding fault with -
4 incusatio
incūsātĭo, ōnis, f. [id.], a blaming, accusing, accusation:vitiorum, et peccatorum incusatio, aut querela,
Cic. de Or. 3, 27, 106; Don. ad Ter. Phorm. 2, 3, 12. -
5 vituperatio
vĭtŭpĕrātĭo, ōnis, f. [1. vitupero], a blaming, censuring; blame, censure, vituperation (either given or received) (freq. and class.):II.communi vituperatione reprehendere,
Cic. Verr. 2, 5, 18, § 46; so (opp. laus) Quint. 2, 4, 33; 3, 4, 12; 8, 6, 55 al. — Plur., Quint. 3, 4, 5:in vituperationem venire,
Cic. Verr. 2, 4, 7, § 13:adductus erat in sermonem, invidiam, vituperationem,
id. ib. 2, 3, 61, §140: in vituperationem cadere,
id. Att. 14, 13, 4:vituperationem vitare,
id. Prov. Cons. 18, 44:esse alicui laudi potius quam vituperationi,
id. Fam. 13, 73, 2:quod effugissem duas maximas vituperationes,
id. Att. 16, 7, 5:et laudes et vituperationes scribebantur,
Quint. 3, 4, 5; Cic. Brut. 12, 47.—Transf., blameworthiness, blameworthy conduct:vituperatio atque infamia,
Cic. Verr. 2, 5, 39, § 101.
См. также в других словарях:
Blaming the Victims — Blaming the Victims: Spurious Scholarship and the Palestinian Question , is a collection of essays, co edited by Edward Said and Christopher Hitchens, and first published by Verso Books in 1988 (ISBN 0 86091 887 4).The Peters AffairConspiracy of… … Wikipedia
blaming — index critical (faultfinding), incriminatory, inculpatory Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Blaming — Blame Blame (bl[=a]m), v. t. [imp. & p. p. {Blamed} (bl[=a]md); p. pr. & vb. n. {Blaming}.] [OE. blamen, F. bl[^a]mer, OF. blasmer, fr. L. blasphemare to blaspheme, LL. also to blame, fr. Gr. blasfhmei^n to speak ill, to slander, to blaspheme, fr … The Collaborative International Dictionary of English
blaming — peikimas statusas T sritis švietimas apibrėžtis Auklėjimo metodas, kai neįžeidžiant asmenybės orumo smerkiamas poelgis. Juo siekiama sulaikyti nuo nederamų veiksmų ir pastiprinti deramą elgesį. Peikimas priekaištaujant asmeniui vadinamas barimu.… … Enciklopedinis edukologijos žodynas
blaming — bleɪm n. guilt, responsibility, liability v. accuse, denounce … English contemporary dictionary
blaming — ambling … Anagrams dictionary
blaming — … Useful english dictionary
Victim blaming — is holding the victims of a crime, an accident, or any type of abusive maltreatment to be entirely or partially responsible for the unfortunate incident that has occurred in their life, oftentimes when the victim had performed no actions to… … Wikipedia
Victim blaming — Das Schlagwort Victim blaming, oder Blaming the victim (dt. „Opferschelte“), ist die umgangssprachliche Beschreibung eines Vorgehens, bei dem versucht wird die Schuld einer Straftat beim Opfer zu sehen. Verbreitet wurde dieser Ausdruck… … Deutsch Wikipedia
self-accusation — blaming oneself … English contemporary dictionary
ambling — blaming … Anagrams dictionary